YARGITAY KARARLARI

T.C
YARGITAY
17. Hukuk Dairesi

2014/116 E. , 2015/8087 K.

“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili, davalılar … ve … vekili ile davalı … Otomotiv Ltd. Şti. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili; davacı … ve …’ın, sürücü belgesi olmayan …’in kullandığı aracın çarpması sonucu yaralandıklarını ve her iki davacıda da iş gücü kaybı oluştuğunu, bir süre ailelerinin sürekli bakımına muhtaç durumda kaldıklarını, müvekkillerinin maddi ve manevi olarak yıprandığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, davacı … için yapılan harcamalardan kaynaklanan 2.000 TL, işgücü kaybı nedeniyle 2.000 TL olmak üzere toplam 4.000 TL maddi, 20.000 TL manevi; davacı … için 1.000 TL maddi, 10.000 TL manevi; davacılar … ve … ile … ve … için kişi başına 2.500’er TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı … Otomotiv Ltd. Şti. vekili; davanın reddini savunmuştur.
Davalı … ve … vekili; davacıların yaralanmalarının iddia ettikleri kadar ağır olmadığını, talep edilen tazminatların fahiş olduğunu ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davacı … ve … ile … ve …’ın kendileri için açtıkları manevi tazminat davalarının reddine; davacı … ve …’ın maddi ve manevi tazminat davalarının kısmen kabulüne, … için 600 TL maddi, 5.000 TL manevi; … için 240 TL maddi, 2.500 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili, davalılar … ve … vekili ile davalı … Otomotiv Ltd. Şti. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı HMK.’nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK.’nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda, davacı … için 600 TL, … için 240 TL maddi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden maddi tazminat yönünden verilen karar miktar itibariyle davalılar yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca …’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalılar … ve … vekili ile davalı … Otomotiv Ltd. Şti. vekilinin maddi tazminat hükmüne yönelik temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar … ve … vekili ile davalı … Otomotiv Ltd. Şti. vekilinin yerinde görülmeyen tüm, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
3-Dava Borçlar Kanunu’nun 46. maddesi (6098 sayılı TBK md. 54) gereğince bedensel zarar nedeniyle maddi ve BK m. 47 gereğince (TBK m. 56) manevi tazminat istemine ilişkindir.
Doktrinde ve yerleşik içtihatlarda da belirtildiği gibi cismani zarar kavramına ruhi bütünlüğün ihlali, sinir bozukluğu veya hastalığı gibi hallerin de girdiği, bir kimsenin cismani zarara maruz kalması sonucunda onun eşi, ana-babası veya çocukları gibi çok yakınlarından birinin de aynı eylem nedeniyle hukuken korunan ruhi ve asabi sağlık bütünlüğü ağır bir şekilde haleldar olmuşsa bu durumda yansıma yolu ile değil doğrudan doğruya zarara maruz kalmasının söz konusu olduğu ve manevi tazminat isteyebileceği kabul edilmiştir (YHGK., 2010/4-77 Esas, 2010/82 Karar; YHGK., 26.04.1995 tarih, 1995/11-122 Esas, 1995/430 Karar).
Borçlar Kanunu’nun 47. ve 49. maddeleri hükmü uyarınca, davacı küçük … ve …’ın uğradıkları bedensel zarar nedeniyle davacı anne ve babalarınının acı ve ızdırap duyduğu kabul edilerek, davalının kusur durumu, olayın meydana geliş biçimi, iyileşme süresi ve sonuçları, tarafların ekonomik ve sosyal durumu, duyulan acı gibi nedenler dikkate alınarak davacılar … ve … ile … ve … için hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, davacıların manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmesi isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar… ve … vekili ile davalı … Otomotiv Ltd. Şti. vekilinin maddi tazminatlara ilişkin temyiz itirazlarının hükmün kesin olması nedeniyle reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar … ve …vekili ile davalı … Otomotiv Ltd. Şti. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (3) numaralı bentte açıklanan nedenle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 226,33 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar …, … ve … Otomotiv Ltd. Şti’den alınmasına 2.6.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.