YARGITAY KARARLARI

T.C
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
ESAS:2017/2222
KARAR:2018/7827

“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … … 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 01/12/2015 tarih ve 2014/2133-2015/1165 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin spor antrenörü olarak çalıştığı dava dışı ….tarafından işletilen spor salonu davalının franchise sistemi içerisinde olduğunu, müvekkili tarafından franchise alan dava dışı ….’in işletmeyi devredeceğini öğrendiğinde davalıya başvurarak işletmeyi devralmak istediğini bildirdiğini, davalının aracılığı ile işletmenin ….tarafından müvekkiline devredildiğini, işletmede yer alan makinelerin de fatura karşılığı aynı şekilde devredildiğini, davalı ile sözleşme imzalayacağı inancı ile davalıya 5.000 TL ödeme yaptığını, ….’e 25.000 TL ödeme yaptığını, davalı şirket tarafından işletmedeki tüm makinelerin haksız bir şekilde alındığını ileri sürerek makinelerin bedeli olan 17.291,93 TL’nin ve davalıya keşide edilen ihtar için yapılan 124.93 TL’nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Davalı vekili, dava dışı ….ile yapılan franchise sözleşmesine ve sonrasında işletmenin devrine ilişkin yapılan ….e göre makinelerin müvekkili mülkiyetinde olduğunu, ayrıca franchise sözleşmesi uyarınca franchise sisteminde bulunan işletmenin devrine müvekkilince onay verilmesi gerektiğini, müvekkili tarafından onay verilmediğini, bu nedenle davacı tarafın makineler üzerinde herhangi bir hakkının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında herhangi bir sözleşme ilişkisi bulunmadığı, makinelerin mülkiyetinin davalı şirket ile dava dışı ….arasında yapılan franchise sözleşmesi ve …. hükümlerine göre davalı şirkete ait bulunduğu, mülkiyetin davalıya ait olduğunun davacı tarafından da Cumhuriyet Savcılığına verilen şikayet dilekçesinde beyan ve kabul edildiği, ….’in tasarruf etme yetkisi bulunmadığı, bu nedenle davalı tarafın mülkiyeti kendisine ait malları bir tutanak düzenleyerek davacıdan almasında bir kusur ve sorumluluğunun bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve dava dışı franchise alan …. ile franchise veren davalı arasında imzalanan franchise sözleşmesinin 4.4 maddesinde, franchise alanın işi gerçekleştirebilmesi için gerekli her türlü malzeme ve teçhizatı franchise verenin teslim edeceğinin kararlaştırılmış bulunmasına, ayrıca “….” başlıklı 04/06/2013 tarihli dava dışı franchise alan …. ile franchise veren davalı arasında imzalanan sözleşmenin 7. maddesinde malzeme ve teçhizatın mülkiyetinin davalı tarafta olduğunun kabul edilmiş bulunmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.

SONUÇ: Yukarıdaki bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, istek halinde aşağıda yazılı 259,41 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, 11/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.